Groenlipmossel

In de schimmige wereld van de supplementen wordt de groenlipmossel aangeprezen om diens werking tegen artritis. Als die werking inderdaad wetenschappelijk bewezen zou zijn is dat zeer interessant, want dan hoef je geen pijnstillers als paracetamol of ibuprofen meer te slikken.

De groenlipmossel (Perna canaliculus) bewoont alleen de kustwateren van Nieuw-Zeeland. Hij is getooid met geelgroene schelpen en een groene lip. De groenlipmossel kan tot 2.5 centimeter in doorsnede uitgroeien.

Doordat de groenlipmossel tegenwoordig wereldwijd door ietwat zweverige types tegen hun pijnklachten in gewrichten wordt geslikt, is er in Nieuw-Zeeland een hele industrie ontstaan om die mossel in grote hoeveelheden te kweken. Vergeet die prachtige plaatjes over ongerepte natuurlijke gebieden, waar de groenlipmossel zo goed in zou gedijen, maar denk meer aan onnatuurlijke zalmkwekerijen.

De wetenschap heeft ontdekt dat de groenlipmossel op de een of andere manier de route remt van het enzym 5-lipoxygenase. Die route leidt normaal tot het formatie van leukotriënen, vetstoffen met een hormoonachtige functie die een rol spelen bij allergiën. Een overdaad aan leucotriënen is een belangrijke oorzaak van ontstekingsreacties bij astma en allergische neusverkoudheid[1].

Het remmen van die route zorgt dus voor een vermindering van ontstekingsreactie, waaronder die van artritis, een ontsteking van de gewrichten. Dat klinkt natuurlijk zeer positief, behalve dat de wetenschap die werking maar niet kan bewijzen[2].

Dat is dan ook de reden dat aanbieders van groenlipmosselextracten heel voorzichtig moeten zijn met hun reclame. Lucovital noemt het veronderstelde voordeel zelfs helemaal niet, maar meldt 'Met Boswellia en zwarte bes voor een verzorgende invloed op spieren en gewrichten'. 

Maar ook Boswellia of zwarte bes werken uiteraard niet of nauwelijk tegen artritis[3] en dat is de reden dat er niet staat 'werkt tegen artritis', maar 'heeft een verzorgende invloed op spieren en gewrichten'. Dan kun je net zo goed een nat washandje op je pijnlijke knie leggen. Dat verzorgt ook.

Anderen claimen weer dat het bol staat van de omega-3-vetzuren, maar vergeten je te vertellen dat een overdaad aan die vetzuren kan leiden tot hart- en vaatziekten[4].

[1] Busse: Leukotrienes and Inflammation in American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine – 1998
[2] Cobb, Ernst: Systematic review of a marine nutriceutical supplement in clinical trials for arthritis: the effectiveness of the New Zealand green-lipped mussel Perna canaliculus in Clinical Rheumatology – 2006
[3] Bannurru et al: Efficacy of curcumin and Boswellia for knee osteoarthritis: Systematic review and meta-analysis in Seminars in Arthritis and Rheumatism – 2018
[4] Bäck, Hansson: Omega-3 fatty acids, cardiovascular risk, and the resolution of inflammation in Journal of the Federation of American Societies for Experimental Biology – 2019